Warunki przyrodnicze
Gmina Łagiewniki położona jest w obrębie makroregionu fizyczno-geograficznego Przedgórza Sudeckigo. Większość obszaru gminy obejmują Wzgórza Łagiewnickie oraz Wzgórza Krzyżowe. Masyw Ślęzy (Góra Radunia)- szczyt Raduni jest drugim co do wielkości szczytem Masywu Ślęży (573 m n.p.m.). Tworzy on wraz z mniejszymi kulminacjami tzw. Grupę Raduni ograniczoną: Przełęczą Tąpadła- oddzielającą od Wzgórz Olszeńskich, Obniżeniem Jędrzejowic oddzielającym od Wzgórz Miejscowość Oleszna, w tle góra Ślęża Kiełczyńskich. Oprócz wierzchołka Raduni wyróżniają się lokalne szczyty: Czernica (481 m n.p.m.), Świerkowa (378 m n.p.m.) położone na południowy - zachód od Raduni. Grupa Raduni w całości zbudowana jest z serpentynitów, skał metamorficznych powstałych z przeobrażenia skał ultrazasadowych. Sporadycznie spotyka się tu pozostałości po dawnej eksploatacji. Do najciekawszych odsłonięć należy stary kamieniołom w Słupickiej Górze, tuż przy Przełęczy Słupickiej, innym śladem jest pionowa sztolnia na niewielkiej przełęczy w rejonie Czernicy (prawdopodobnie pozostałość eksploatacji ozdobnej odmiany serpentynitu). Wzgórza Olszeńskie- (maksymalna wysokość 387 m n.p.m.) stanowiące wschodnie ramię Masywy Ślęży, ciągnące się od Przełęczy Słupickiej (stanowiącej granicę Grupy Raduni) przez Sulistrowickie Skały, Przełęcz Sulistrowicką i Gozdnik, skąd obniżają się w kierunku Równiny Wrocławskiej i znikają w rejonie Księgienic Małych i Winnej Góry na terenie gminy Jordanów. Wzgórza te podobnie jak Grupa Raduni są w całości zbudowane z serpentynitów. Częściej niż w zalesionej Grupie Raduni spotyka się tu ślady, prowadzonej od średniowiecza aż do początków XX wieku eksploatacji skał. Liczne zagłębienia i doły spotyka się wzdłuż całego grzbietu. Naturalne wychodnie serpentynitów występują w rejonie Sulistrowickich Skał, stanowiących dogodny punkt widokowy Wzgórza Łagiewnickiego- pasmo niewysokich wzgórz położonych pomiędzy doliną Potoku Oleszna a Krzywulą i Rzeką Ślężą, ciągnące się w kierunku północno- wschodnim od Jordanowa Śląskiego. Najwyższym wzniesieniem jest Jańska Góra (253 m n.p.m.). Wzgórza te są na ogół użytkowane rolniczo, lasy występują sporadycznie. Wzgórza Krzyżowe- pasmo położone na południe od Masywu Ślęży, oddzielone doliną Potoku Oleszna. na terenie gminy Łagiewniki znajduje się północna i północno- wschodnia część pasma. Najwyższym wzniesień jest Góra Zamkowa (407 m n.p.m.) położona poza granicami gminy Łagiewniki, na terenie gminy najwyższa jest Lipowa (351 m n.p.m.) oraz Dębowa (355 m n.p.m.). Wzgórza te budują gnejsy sowiogórskie. Geologiczny trzon Przedgórza Sudeckiego tworzą skały przed trzeciorzędowe i trzeciorzędowe krystaliczne z przewagą serpentynitów, ponadto występują granity, gnejsy, łupki kwarcytowe, kwarcyty, łupki krzemionkowe, fyllity. Starsze formacje ukazują się na powierzchni w obrębie wierzchołków wzgórz i wzniesień w postaci skały litej lub rumoszu skalnego. Utwory krystalicznego podłoża na znacznych obszarach przykryte są późniejszymi osadami tj. piaskami i iłami trzeciorzędowymi, glinami, piaskami i żwirami plejstoceńskimi oraz pyłami i glinami plejstoceńskim imholoceńskimi. Sięgające południowo- wschodnich granic gminy Wzgórza Niemczańsko- Strzelińskie zbudowane są z przed trzeciorzędowych ssjenitów, gnejsów, łupków krystalicznych, fillitów i granitów